Opracowanie: dr Grzegorz Duniec, dr Marcin Kolonko, Centrum Modelowania Meteorologicznego IMGW-PIB. Uciekinier z obłoku Oorta przemknął blisko Słońca! Peryhelium orbity osiągnął 12 stycznia 2023 roku. Prawdopodobnie pierwsze zbliżenie od 53000 lat. Końcem…
Od 29 do 31 stycznia br. nasz naturalny satelita będzie sprawcą kilku ciekawych zjawisk. Seria niebiańskich zdarzeń rozpocznie się zakryciem Urana przez Księżyc, następnie Księżyc znajdzie się w pobliżu gromad otwartych Plejad a następnie Hiad i zakończy się zakryciem Marsa przez tarczę Księżyca (zjawisko niestety niewidoczne w naszych szerokości geograficznych). Zdarzenie będą rozgrywały na obszarze dwóch konstelacji Barana oraz Byka.
Nasz naturalny satelita – Księżyc – z racji ruchu obiegowego wokół Ziemi codziennie pojawia się na tle innych gwiazdozbiorów. Jego orbita nachylona jest do ekliptyki pod kątem 5°08’43’’ i zmienia się w granicach od 4°59’ do 5°17’, w zależności od położenia Słońca względem węzłów orbity księżycowej. Nachylenie orbity jest największe w chwili, kiedy Słońca znajduje się w pobliżu węzłów, najmniejsze w chwili, kiedy Słońce jest oddalone od węzłów orbity księżycowej o 90° w rektascensji. Takie nachylenie orbity księżycowej względem ekliptyki sprawia, że Księżyc porusza się w podobnym pasie nieba co planety.
W niedzielę pogodę w Polsce kształtować będzie głęboki układ niskiego ciśnienia z ośrodkiem 969 hPa nad Skandynawią. Niż będzie w stadium okludowania. Z zachodu na wschód przemieszczać się będzie front atmosferyczny. Nadal pozostaniemy w polarno-morskiej masie powietrza.
Po epizodzie zimowym, z którym Polska zmagała się w połowie grudnia, zmieniła się cyrkulacja atmosferyczna na cyklonalną zachodnią. Do Polski napływało powietrze z zachodu lub południowego zachodu, polarno-morskie ciepłe. Zalegająca…